Gdyby

Gdyby móc umieć krótkim spojrzeniem
smutek z myśli wyłowić
i przesiać go przez palce…
Gdyby móc umieć dotknięciem ręki
wydobyć z duszy rozgoryczenie
i zgnieść je jak kartkę papieru…
Gdyby móc umieć szeptem bądź słowem
osuszyć łzy rozczarowania,
skrywane za zasłoną powiek…
Gdyby móc umieć wyjąć z siebie szczęście,
położyć je sobie na dłoni
i podarować przyjacielowi…
Znikłaby z serca męcząca bezsilność.

autor

Adnotacje

Napisany: 2005-09-26 Dodano: 2005-09-26 21:59:26

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie