Gdybym mogła

Za oknami burza, śniegiem sypie w okna.
W domu cisza, zegar cyka, ja przy kawie.
Patrzę na twe zdjęcie. Biedna bo, samotna.
Wciąż cię pytam w jednej i tej samej sprawie.

Czy nie gniewasz się już na mnie ukochany?
Nieraz ciebie gryzłam, ja, paskudna żmija.
Gdy krzyczałam, wychodziłeś zapłakany.
Kiedyś próbowałam użyć nawet kija.

Dzisiaj myślę, oczy moje łzą zachodzą,
Po co były z tobą walki, te napady?
Moje oczy wciąż po twoim zdjęciu wodzą.
Byłeś mi aniołem. Nie zaznałam zdrady.

W gniewie podchodziłeś i głaskałeś włosy.
Chciałeś łzy obetrzeć, ja nie pozwalałam.
Bardzo pragnę, abyś łzy nam otarł, nosy,
i chusteczkę skarbie też bym ci podała.

Gdybym mogła jeszcze raz swe życie przeżyć,
dobry przykład dali dla mnie tata, mama.
Byłeś taki dobry, trudno w to uwierzyć.
Ty odszedłeś, ja od dawna jestem sama.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2019-02-23 Dodano: 2019-02-23 04:26:31

Ten wiersz przeczytano 1506 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie