Gdzie Anioł?

Gdzie ten upadły Anioł?
Gdzie jego prochy?

Gdzie sukno krwią zachodzi
Tam mego sumienia świt

Gdzie góry toną w otchłani
Gdzie drogi każdej kres
Tam słowa me mają sens

Gdzie błoto miesza się z życiem
Gdzie kolec rani najczęściej
Gdzie blask księżyca znika w oddali
Tam mego pragnienia sens

Tak to bywa
Tak to jest
Jak ja
Jak ty
Tak naprawdę,
Nie istniejemy….

05 2008

autor

Sewer

Dodano: 2008-05-16 12:37:53

Ten wiersz przeczytano 957 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Epigramat Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie