Gdzie ci mężczyźni...prawdziwi...

Mężczyzny szukam miły,
juz długo i wytrwale.
Mężczyzny bardzo pragnę-
lecz mężczyzn nie ma wcale.

Są chłopki co prostotą,
swych słów i zachowania
przywodzą na myśl jedno-
lecz szkoda mi pisania.

Są jeszcze chamki, burki-
inaczej jeszcze zwane
i oni swym cwaniactwem
zdobędą dziewczyn parę.

Są także wyższe rzędy
wśród męskiej menażerii.
Odezwać się potrafią-
lecz brak im kokieterii.

A ja bym chciała miły
mężczyznę mieć takiego
o którym bym myślała
i chroniłby od złego.

I żeby był odważny
i głowę miał na karku
a w oczach błysk przewrotny
i duży obwód barków.

I dłonie delikatne
i chętne do pomocy
i żeby lubił tańczyć
i tulił mnie wśród nocy.

Takiemu wierna będę,
dla niego stracę głowę
i....teraz wiesz już miły,
że z Tobą być nie mogę.

2001.08.09

autor

Katarzyna Dębska

Napisany: 2001-08-09 Dodano: 2007-05-24 22:10:34

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie