Gdzie jestem
Gdzie jestem ja?
Świeci słońce
przyroda się budzi
kwiaty przebijają zimową skorupę ziemi.
Śmiech dzieci
cieszy serca rodziców.
A ja?
gdzie jestem?
Nie wiem
nigdzie nie widzę siebie
bo...
mnie po prostu... nie ma.
autor
GrażynaB
Dodano: 2017-04-20 09:13:36
Ten wiersz przeczytano 651 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Ależ jesteś Grażynko,
nawet Ciebie teraz czytam,
choć rozwesel się miłośną strofką
bo u mnie dziś romantycznie, może przejdą takie dziwne
myśli.
Dobrej nocy życzę imienniczko:)
Rozejrzyj się wkoło i nie zapominaj, że nie żyjesz
tylko dla siebie.
Uśmiechnij się peelko i ciesz się życiem.
Ciepło pozdrawiam :)
Jesteś i bedziesz tylko popatrz na świat inaczej Noca
patrz w gwiazdy Migocze do Ciebie ... nie płacz
W dzień popatrz w niebo ...promieniem Cie muska
wiatrem otula Uwierz proszę i nie płacz żyj teraz i tu
Pozdrawiam cieplutko i przytulam Grazynko :)
Czasem tak bywa, jakby nas nie bylo, mysle jednak, ze
to uczucie u Peelki jest przejsciowe, wiosna wszystkie
bolaczki wyleczy, swoim pieknem zachwyci.
Pozdrawiam cieplo.:)
Sama jesteś Słońcem :)
Jeden wielki smutek :(
Miłego dnia.
Smutny przekaz...
+ Pozdrawiam
Bywają takie chwile kiedy
czujemy się tak jakby nas nie
było, a toczące się obok życie
nas nie dostrzega.Trudne to
chwile, ale warto pamiętać, że
jesteśmy, żyjemy i tworzymy dla
tych, którzy chcą czytać, a jeśli
chociaż jedna osoba odpisze, to
znaczy, iż tak do końca nie
jesteśmy sami. Wiem, że to tylko
przystawka, ale zawsze warto
pamiętać, że "fortuna kołem się
toczy" i dzisiejszy smutek może
jutro stać się radością.
Moc serdeczności Grażyno:}
literki swiadcza,ze jestes...ale przekaz smutny,
pewnie dusza gdzies sie zablakala...
pozdrawiam i wracaj bo wiosna czeka:)
rozumiem, że to dół dołów pesymizmu. jesteś zauważana,
chociażby tutaj. teraz mocne odbicie i wzlot ku górze.
pozdrawiam, życzę optymizmu :)
Przecież jesteś piszesz wiersze
Jestes niezauważalna.
Ale na pewno jesteś !!!
pesymistyczny (co to znaczy mnie nie ma? Temat do
długich rozważań)
Smutny przekaz. Człowiek samotny czuje się tak jakby
nie istniał. Gdyby wiiersz był mój, trochę bym go
zmieniła:
"Świeci słońce
przyroda się budzi
kwiaty przebijają zimową skorupę ziemi.
Śmiech dzieci
cieszy serca rodziców.
A ja?
Mnie po prostu nie ma."
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi tę czytelniczą
sugestię. Miłego dnia:)