gdzie jesteś?
jedynej
i los wyrwał
znów
kogoś
bliskiego z życia
zabrał
tak na zawsze,
została pustka
nic jej nie zastąpi,
nic jej nie pocieszy,
szczęśliwi ci którzy tego nie przeżyli
nieporównywalna strata
tęsknota
cierpienie,
nic już nie będzie takie jak kiedyś
a przecież pociąg jedzie dalej...
nie chce...
nie chce... .
nic nie zostało
autor
słomiany zapał
Dodano: 2006-08-11 12:44:54
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.