Gdzie moja miłość.

Więziona jak leśne motyle
gdzie rajskich ptaków jest tyle
romantycznym zarazem zapachem
gdzie liście nad głową są dachem.

Niech zmysły słodyczy doznają
jak kwiaty w lesie tak mają
z subtelnym uczuciem miłości
dodają jej one wartości.

Pajęczą siecią utkana
w koronach drzew zakochana
w cudownym zjawisku spowita
leży jak łania zabita.

To ona jak motyl więziona
rajskiej miłości spragniona
otwiera swe oczy zaspana
smutne jej życie bez pana.

W otchłani oczy zbłąkane
od bólu i łez zapłakane
jej miłość leży w mogile
nie ma jej i tyle.

Dyskretnym szelestem umyka
srebrzystej rosy dotyka
w rozpaczy woła-o Boże!
kto mi w mym życiu pomoże.

autor

swiatlo

Dodano: 2005-06-20 17:57:03

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie