Gdzie moje szczęście?
Dzisiaj miałby 35-lat..
Dzisiaj najszczęśliwszy dzień
Lecz..35 - lat temu
Gdy urodził nam się syn
I ..dołączył do Teamu!
Jest już córka – teraz syn
Los otworem dla nas stoi
Tak rodzina ma tu sens
I.. przyszłości się nie boi!
Szczęścia lata nam mijają..
Jest mieszkanie praca miłość
Lecą latka wciąż do przodu
Nikt nie czeka na zawiłość!
Rosną dzieci pełnia szczęścia
Plany..życie nam buduje
Tylko chwalić sobie dalej
Choć..los ciężki się szykuje!
To szczęśliwe były lata
Choć komunizm..była praca
Dzisiaj inne mamy czasy
I już dzieci..nie ma naszych!
Lata dobre..pełne szczęście..
I wspomnienie dla nas piękne
Dziś.. na stole fotografie..
Nasze dzieci – na nie patrzę!
Komentarze (33)
Ja też nie chce myśleć o tym, co piszesz ale napisałeś
o swym bólu bardzo wymownym piórem - jak zawsze.
Bywa tak jak piszesz Heniu...lecz nie którzy mają
swoje dzieci wciąż przy sobie, niekoniecznie w
mieszkaniu, a jeszcze do tego wnucząt gromadkę...która
nie pozwala się nudzić...Życzę Ci takich częstych
odwiedzin i nie zostawiania wolnej chwili...pozdrawiam
z uśmiechem.
naturalna kolej rzeczy gdy rodzice pierwsi odchodzą,
stąd taki ból i pomimo upływającego czasu rodzi się
bunt i żal, pozdrawiam
Śmierć zawsze jest czymś, czego nie oczekujemy i co
boli naszą duszę przez lata.
Piękny wiersz,choć smutny
Dlaczego życie tak doświadcza? Do końca nie
wie ani filozofia ani teologia. Przy smutnym
spojrzeniu wstecz jeszcze cenniejsze staje się
to, co zdołaliśmy osiągnąć i zatrzymać.
Szczęscie jest tuż obok :))
Tak,ten ślepy los nam daje i odbiera-pozdrawiam !
Piękny wzruszający wiersz. Pozdrawiam
a w Twoich innych wierszach tyle dobrego, piekna
optymizmu, mimo, że los okrutnie Cie doświadczył...
wyjatkowy wiersz... pozdrawiam
Najgorsze co w życiu może się przytrafić człowiekowi
to przeżyć własne dzieci... wiem to i współczuję Ci
Heniu bardzo:)
Jednym słowem przedstawiłeś ciekawą księgę życia.
Dziękuję Tobie za te wspomnienia, wiem dobrze co
czujecie w tym dniu.Te fotografie i wspomnienia będą
już towarzyszyć Tobie do końca , wiesz o tym dobrze.
Ogromna strata, ból, a powstał piękny wiersz. Takie
życie - łatwo powiedzieć - ale trzeba dalej żyć
wspomnieniem.
kojarzę twój wiersz podobnie jak tokio hotel - to
chyba taki współczesny tren.
wspomnienia i radosne i smutne ale w sercu Dzieci to
część życia podarowane przez miłość Pięknie napisany
wiersz i w tle mały żal po odejściu ale pamięć trwała
jest i w rodzinie zawsze pozostanie Ona jak grunt dla
każdego człowieka Pozdrawiam ciepło z :) Plus