Gdzie moje szczęście?
Dzisiaj miałby 35-lat..
Dzisiaj najszczęśliwszy dzień
Lecz..35 - lat temu
Gdy urodził nam się syn
I ..dołączył do Teamu!
Jest już córka – teraz syn
Los otworem dla nas stoi
Tak rodzina ma tu sens
I.. przyszłości się nie boi!
Szczęścia lata nam mijają..
Jest mieszkanie praca miłość
Lecą latka wciąż do przodu
Nikt nie czeka na zawiłość!
Rosną dzieci pełnia szczęścia
Plany..życie nam buduje
Tylko chwalić sobie dalej
Choć..los ciężki się szykuje!
To szczęśliwe były lata
Choć komunizm..była praca
Dzisiaj inne mamy czasy
I już dzieci..nie ma naszych!
Lata dobre..pełne szczęście..
I wspomnienie dla nas piękne
Dziś.. na stole fotografie..
Nasze dzieci – na nie patrzę!
Komentarze (33)
Są rany ktorych czas nie wyleczy, ciągle się
otwierają.Pozdrawiam.
To bardzo przykre przeżycie, kiedy traci się dziecko.
Współczuję, pomimo 35 lat.
Znam to uczucie bólu i serdecznie współczuję,bardzo
ładne wspomnienie wierszem napisane.
"Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim,. Moja droga
Orszulo, tym zniknieniem swoim!", ten fragmencik mnie
się wspomniał po przeczytaniu Twojego wiersza.
Pozdrawiam.
A zycie toczy sie dalej,,,czasem dzieci
lub rodzicow los do gwiazd powoluje,,,
czasem wyjezdzaja na krance swiata,,
przez komune wypedzeni ,,,i dla rodziny
na zawsze straceni,,,dobry refleksyjny
wiersz,,,pozdrawiam.
Całkowicie się zgadzam z tym co napisał Jarosław
Jantarski. Nie można się było dorobić majątku to fakt,
bo płace były marne, ale nikt nie żebrał, bo państwo
opiekowało się ludźmi. teraz często widzę, jak grzebią
bardzo biednie ubrani w śmietniku. To nie do wiary.
Heniu, piszesz często mądre wiersze, które powinny
zostać jako historia minionego i obecnego czasu.
piękny wiersz o najbliższych Ci osobach,brawo!!
Los bywa okrutny, takie sytuacje jak Twoja są
szczególnie trudne. Ale żyć trzeba dalej i wiem, że Ty
to potrafisz. Serdecznie pozdrawiam.
a ja wierzę skrycie, że szczęśliwy przejdziesz przez
życie
Życie swoje ma plany, nie mamy na to wpływu . Ja mam
czterech synów i też nie wiem, co nam przyniesie los.
Dlatego dziś cieszę się każdą chwilą . Ciekawy wiersz,
choć smutna to opowieść o życiu.
Uwielbiam takie utwory sercem pisane. Cieszy mnie
szczęście szczęśliwych ludzi. Pięknie.
poruszający i smutny, ale tak to jest gdy przyjdzie
pisać o fotografiach - jedynym obrazie.
Smutek i żal serce ściska, pozostały tylko fotografie
i wspomnienia-smutno-ale żyć trzeba-los stawia nam
różne przeszkody na drodze-człowiek je dźwiga jak ten
krzyż na plecach.Pozdrawiam
Wzruszający wiersz.
Pamiętam poprzednie wiersze...smutek serce ściska,
pozostały tylko fotografie i wspomnienia