Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Gdzie nadzieja się kończy

Smutek rozpościerał się kresem w kres,
Obrazy malując szarobure i szorstkie,
Teraz życie nie słodkie i sam wiesz,
Jak od łez wigotne są ramiona wiotkie.

W szaroburość swą oblekasz świat,
Co miota się jeszcze barwami poranka,
Czy zabraknie teraz w kapeluszu łat?
Czy nie wpleciesz już nic do wianka?

Tamte marzenia pachnące łąką i latem,
Za nic masz, choć były niegdtś wszystkim?
Jedynym w niedoli pocieszeniem i bratem,
Gdy dzień cierpienia był pewny i bliski.

Gdzie ta nadzieja uskrzydlająca - umarła?
Jej twarz posępna ukorzona wobec cienia,
Biała szata oblubienicy doszczętnie zdarta,
Tyle teraz w jej zmarszczakach poniżenia.

Czy była coś warta?

autor

Szrajberka

Dodano: 2006-01-05 21:14:45
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 0
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »