Gdzie serca i dusze

Dokładnie tak może być. Wiersz do powracania.
Pozdrawiam serdecznie Bożenko.

Czasami trudno jest nie wkładać do pisania serca.
Ciekawy, refleksyjny wiersz.

Zatrzymał mnie ten wiersz, wracam tutaj kolejny raz.
Nawet, żeby dobrze posprzątać czy ugotować, także
trzeba włożyć duszę, bo bez tego nic nie wyjdzie.

Pozdrawiam :-)

Pisząc wiersze wkładamy do nich nasze myśli i serce.
Pozdrawiam serdecznie :)

Witam Marto,

dziękuję bardzo.

Pozdrawiam serdecznie i życze miłej niedzieli.

Rozumiem, co masz na myśli.
Pozdrawiam.

nie można nie wkładać siebie, to nie matematyka :)

Witaj Belamonte,

prosiłam zeby nie wracać do tego tematu z
powodów już wcześniej szroko opisanych...

Ale nie lubie pozostawiać niejasności:

Powiedzenie pisać z sercem (od serca, sercem
itp.itd.), jest pewnym skrótem myślowym - to się
wie...

Różnica częściej dotyczy zamieszczonej w tekście
treści'
Jeśli piszesz satyrę fraszkę itp. to wiadomo, że
tu serce też dyktuje, (jak to u poetów i Poetów
bywa), nawet jeśli piszesz w pierwszej osobie...

Jeżeli piszesz o swoim przeżyciu i w jakiś sposób
to zaznaczasz to chyba jest inna, znacznie
delikatniejsza materia...

Nie spodziewam się krytyki na miarę krytyka
literatury , bo i nie piszę na miarę Literatury,
ale raczej jak kronikarz - swoje odczucia na
temat...

Czyż nie jest to zasadnicza różnica dla
empatycznego komentujacego o naturze poety?

Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam.
Życzę miłego świetowania.

Może różnie różni rozumieją pisanie sercem. Jeden
bluzga, klnie od serca, drugi od serca ptaszki
opisuje. Nie zawsze więc jest to taka niszczycielska
furia mogąca zabić duszę. Moim zdaniem wiersze z
reguły pisze się wszystkimi częściami ciała i umysłu.
Nie wiem właśnie za bardzo co z tą duszą jak już wiesz
:-) Pozdrawiam

wg mnie, wiersze pisane są sercem (+rozum).
Czasem tylko komentujący powinni mieć więcej serca.

Niezwykle wymowny. To sztuka w dwóch strofach zmieścić
tak potężne przesłanie i skłonić do wielu
refleksji....

Witam;
bielkę,krzychno,bronisławę i Berenikę.

Dziękuję za dobre słowa - w stosownycm
momemencie, bo przecież nam (piszącym) o to
chodzi...

I ja życzę Wam zdrowia, cierpliwości (ja ćwiczę ją
nieomal codziennie!) i szczęścia w Rodzinie.

Nie chcę, bo nie lubię się użalać.
Życie zahartowało mnie wystarczająco - przynajmniej
na to, żeby ignorować tych, którzy pisząc
anonimowo pozwalają sobie na arogancję...
(A o czym miałam okazję przekonać się przez
pobyt na portalach).
Tę graniczącą z czymś gorszym - ale nie ma sensu
tego kontynuować.

Raz jeszcze dziękuję i proszę już skupmy się na
innych tekstach.

Jeśli ktoś nie chce wyczuć różnicy między tektsem
pisanym w temacie, który nie jest osobisty
(bajki, satyra, limeryk itp.itd. chociaż nie
koniecznie tylko!), a tym, gdzie zaznacza swój
problem - to o czym ta dyskusja ?

Może też nie rozumieć tej subtelnej (bądź co
bądź) różnicy; to ma okazję pojąć po czasie -
było go dość.

Serdecznie wszystkich pozdrawiam i życzę żeby ten
nowy tydzień był lepszy od poprzednich i niech
jest on początkiem zmian na lepsze.

Jedni piszą dla pisania, inni piszą, bo chcą dać coś
od siebie... - powody pisania wierszy są bardzo różne,
a komentatorzy oceniają je, jak chcą i niekoniecznie
są życzliwi dla autorów... Zdrowia i spokoju, Bożenko
:) B.G.

Widzisz Bożenko, nie napiszesz wiersza, jak nie
włożysz chociaż ociupinkę serca. To czasami bolesne
komentarze zniechęcają nas, że nie możemy nic napisać.
Przykro. Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę dużo
zdrówka.

Witaj Bożenko:)

Nie ukrywam,że nieco zabiłaś mi ćwieka tym
wierszem.Chyba nie da się tak jednoznacznie
odpowiedzieć czy masz całkowitą rację czy choć
trochę.Sam byłbym za tym "trochę" ale też do końca nie
wiemy jak na kogo to działa:)
Są ludzie po których to spływa a inni jednak czują się
zaszczuci:)
Z moimi wierszami to jednak chyba bywa nieco inaczej
choć wkładam serce w pisanie to jednak są to
wierszydełka na poprawę humoru a nie z tych bardziej
osobistych:)
Pozdrawiam serdecznie:)