Gdzie te czasy
Tak myślę, gdzie podziały się te czasy,
kiedy wszyscy mieliśmy równe szanse.
Co w rękawie trzymano same asy,
a łączyły nas więzi, a nie dystanse.
Wtedy to wszyscy byliśmy jednością,
jak puzzle zaraz po ułożeniu.
Darowaliśmy się cną uprzejmością,
nie żyjąc we wrogim nastawieniu.
Istnienie nie było podłym cierpieniem,
walką o lepsze jutro, czy przyszłość.
Pieniądze nie były zmartwieniem,
nie znano czegoś takiego, jak wyższość.
Kiedyś to my spokój dobrze chwalili,
i nie wiedzieliśmy co to udręka,
bo żeśmy wzajemnie się miłowali.
Gdzie te czasy, wzrok ludzki już nie sięga.
autor
Pesymista
Dodano: 2011-03-11 19:04:58
Ten wiersz przeczytano 770 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
widocznie jestem jeszcze większą pesymistka niż Ty ,
bo takich zdecydowanie sielskich czasów jak opisujesz
nigdy nie było , fakt , ogólnie lepiej się żyło ale
biorcy, uzurpatorzy i utracjusze zawsze byli i
potrząsali tym światem ;)
sama prawda pozdrawiam:)
Takie czasy juz byly,ale nam sie nie podobaly.
No to mamy teraz inne czasy.Bardzo dobry wiersz!+++
No właśnie gdzie...? Chyba zniknęły bezpowrotnie wraz
z nadejściem ludzi którzy chcą dążyć do celu
niekoniecznie bez krzywdy innych. Bardzo mądry wiersz.
Serdecznie pozdrawiam!
zwracasz na to uwagę masz rację człowiek się zmienia
w gorszą stronę
każdy jeżeliby mógł utopił by Cię w łyżce wody ,zabił
za krzywe spojrzenie tyle nienawiści nietolerancjii
Dobry wiersz niesie przesłnie bym my lub nam podobni
przebudzili się moze ten wiersz ten dzień
ta chwila ...przyniesię przemianę
Pozdrawiam
to ludziom lat przybywa, trwonimy asy niestety +
Interesujący wiersz Widzę ,że świat wywołał u nas
podobne refleksje, ale to chyba dobrze,że jeszcze są
tacy,którzy reagują na to co się dzieje choćby przez
wiersze Ja staram się czynić dobro wokół mnie wbrew
złu ale czasami czuję jakby ktoś chciał ze mnie wyssać
energię, jakby chciał mnie wyhamować, zniszczyć. Pisz
dalej o tym co się dzieje i cię boli. Im więcej nas
będzie tym lepiej. Pozdrawiam
wiesz Autorze ...nie potrzeba go komentować
...wszystko wyraża sam w sobie ...człowiek pragnie
...miłego wrażliwego społeczeństwa...przyjaźnij ...a
tak jest rzeczywiście że ...człowiek na człowieka
wilkiem patrzy ...nie wiem czy to wina ludzi czy tylko
czasów ...pozdrawiam ciepło i przepraszam za taki
komentarz ...Twój wiersz u mnie go tak wzbudził