A gdzie to niebo?
A gdzie to niebo, które kiedyś
wymarzyliście chętnie sobie?
Kolory tęczy gdzieś odeszły,
pozostał tylko letni powiew
tamtego morza ciepłych ramion.
W nich umierały szare chwile.
Co z tego lata pozostało.
A tego żaru było tyle.
Dlaczego wraz z upływem czasu
umyka,to co najważniejsze?
Miłość spoziera gdzieś z dystansu,
a miała sycić się swym szczęściem.
Ogród miłości tak bogaty.
Rozkwita, pachnie i czaruje,
Ale - na Boga - nie wystarczy
podziwiać. Gdy nie pielęgnujesz
to nawet najpiękniejszy okaz
przywiędnie i zatraci blaski.
Jak dobrze, że na co dzień spotkać
mogę Twe serce. To wystarczy.
autor
magda*
Dodano: 2014-06-05 11:12:24
Ten wiersz przeczytano 1038 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
dobre pytanie
ogrzałem się w Twoich wersach
pozdrawiam
Ladnie, z przyjemnoscia:)
Milego magda*:)
Ładnie i dobrze, że to wystarczy. Pozdrawiam Magdo:-)
Dobrze spuentowany tekst, Magdo. I bardzo ładnie
poprowadzony. :)
Jak zwykle ciepło i kolorowo :)
Miłość to najpiękniejszy kwiat, o który trzeba dbać
należycie, każdy potrzebuje czułej ręki i codziennego
doglądania:)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:):):)
Na wsi mieszkałem
To wiem co się dzieje
Gleba nie uprawiana
To szybka jałowieje:)))
Pozdrawiam z humorkiem:)))
Przyłączę do komentarza Krzemanki. Pozdrawiam bardzo
serdecznie
gdzie niebo a gdzie piekło
Niezwykle dobrze się czyta! Pozdrawiam Madziu :))
Ładnie i mądrze o zauroczeniu.
Pozdrawiam :)
tak jest ze wszystkim, nie osiadać na laurach - mądre
przesłanie;)
Ładnie, o konieczności pielęgnowania miłości. Miłego
dnia.
Ładnie, o konieczności pielęgnowania miłości. Miłego
dnia.
Świetnie napisana, mądra refleksja, magdo*:))))))