gdzie ukochany

Góry i nasza poezja
wzmacnia nas duchowo
ciągle nas napędzając
ładując od nowa...
-
dlaczego gubisz ścieżki
nie chwytasz się śnieżki
a umysł ciagle ćwiczysz
i liczysz i liczysz
-
czy szczęście nasze rośnie w lesie
gdzie echo bez końca niesie
przecież serca nasze- nie sługi
że to i tam się im uda
-
naszych doznań nikt nie zliczy
z życia nie można wyciskać samych słodyczy
trzeba nam się wznieść wyżeń nad chmurami
żeby tam dolecieć naszymi myślami
-
jakże że nam smutek zalewa dusze
że ciągle cierpimy tak wielkie katusze
a zlituj się nad nami nasz losie kochany
a gdzie na tym świecie -mój umiłowany..

adam s 21 wrz 05 godz 2;36

autor

aa456

Napisany: 2005-11-09 Dodano: 2005-12-09 20:17:10

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie