Gdzieś daleko stąd...

Gdzieś daleko stąd, mam swój mały kąt.
Takie ciche miejsce, gdzie odpoczywa serce.
Gdzie z dala od wszystkich tych codziennych spraw
mogę usiąść sam i pomyśleć - co dalej?

Czy się dowiem? Nie wiem.
Ale chciałbym znaleźć tam radość,
radość, którą zgubiłem wraz z nadzieją
na to, co miało mi dać szczęście.

Siedząc tak sam, szukając uśmiechu
coraz bardziej utwierdzam sie w tym,
że jedyne co mnie czeka to to, czego nie chcę.
A nie chcę być sam w tym okrutnym świecie.

Może to ja nie potrafię być szczęśliwym,
bo co to jest szczęście? Mówią, że to tylko chwile.
Ale z tych właśnie chwil składa się życie,
życie, w którym ja nie potrafię po prostu być.

Lecz muszę być twardy i nie poddam się.
Wyjdę z ciemnego kąta, spojrzę w niebo
i zacznę żyć dalej, tylko żałuję jednego,
że nie poczuję ciepła i oddechu Twego.

autor

Sivy

Napisany: 2008-02-04 Dodano: 2008-02-05 16:33:56

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie