Gdzieś się zagubiłeś
https://youtu.be/-dzJsVsxQCk
Zatrzymałeś się
przy drogowskazie sympatii
na zapisanej stronie wspomnień
odwzajemnione spojrzenie
połączyło samotne zranione serca
zwykły szary dzień
w jesiennej słocie
wszystkie chwile tęsknoty
lśnią w słońcu złotym kasztanem
odpływasz myślą w jej kierunku
chcesz posiąść ciało i duszę
gwałtowny wiatr zmienił emocje
zgubiłeś sens
lecz zapach kobiety przywołał
wspomnienie jej słodkich ust
pragniesz ramion które utulą
jak skrzydła anioła
dając schronienie
przed całym złem świata
a małe marzenia lecą z drzew
są natchnieniem
nieustannej weny twórczej
dla prozy życia
poczułeś wzruszenie
przywołane echem
autor
Iris&
Dodano: 2020-08-06 17:46:34
Ten wiersz przeczytano 1263 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
...lato przynosi nam różne wspomnienia...pozdrawiam...
Piękny wiersz. Każdy pragnie miłości, bo bez niej
życie jest puste.
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłość jest sensem ludzkiego życia.
Pięknie piszesz o tym wierszem
Pozdrawiam i fajnego weekendu życzę.
Pięknie u Ciebie jak zwykle, z wielkim podobaniem
czytam, pozdrawiam ciepło.
Bardzo fajny wiersz, refleksyjny o miłości.
Serdecznie pozdrawiam
;)
...zostawiam plus; miłego dnia:))
Bardzo ładnie ;)
...marzenia i miłość idą w parze...pozdrawiam
Mariolko.
Pewne echa przywołują wzruszenie oraz niezwykłe
wspomnienia :) Pozdrawiam serdecznie +++
Zagubienie ale wpadło do wspomnień.
Pozdrawiam
Proza życia nie zawsze pokrywa się z marzeniami...
Pozdrawiam
Prawie jak dedykowany komuś bliskiemu i z lekkimi
wyrzutami.
ależ ładnie...i te marzenia lecące z drzew...
pozdrawiam z podobaniem:)
piękne marzenia zawsze lecą z drzew jak kolorowe
liście ...
Fajne te marzenia spadające z drzew, bajeczne takie w
prozie życia :)