GIEWONT
Nad Zakopanem Giewont góruje
Bardzo poważny i zadumany.
Zamyślił się, ile to już
lat tak tu stoję.Czy
jestem jeszcze młody
czy może już stary?
Doprawdy połapać się
w tym wszystkim nie mogę.
Gdy rano słońce
nad górami świeci
jestem rześki i radosny.
Gdy mgła mnie oplecie
smutek do serca się zakrada.
Skały mnie bolą,
coś pod smrekiem łupie.
Gdy burze nad góry nadchodzą
grzmoty w nocy spać nie dają,
błyskawice serce rozdzierają.
Dlaczego tyle we mnie niepokoju?
Chyba jednak już wiele
wieków tak tu sobie stoję.
autor
Yvet
Dodano: 2014-07-20 00:32:43
Ten wiersz przeczytano 1660 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
ładny wiersz ... co dzień patrzę na Giewont nic się
nie starzeje,giewontową gębusią do słonka się śmieje i
nic się nie przyznaje że mu zdrowie jak dawniej nie
służy, siedzi albo stoi i fajeczkę kurzy...pozdrawiam.
Cieszę się, że zainteresował również dorosłych,
pozdrawiam:))
Obrazowo i nie tylko dla dzieci :)
Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam :))
Pięknie.Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.:)
Pięknie doceniony Giewont. Będzie nam jeszcze długo
służył, a szczególnie zdobywcom.
Pozdrawiam serdecznie.
Cieszę się, że wszyscy darzymy sympatią nasz Giewont.
Pozdrawiam, miłej nocki :))
A ja cichą mam nadzieję,
że się Giewont nie starzeje!
Pozdrawiam!
Piękny wiersz a Giewont jest wspaniały srogi nie do
zdobycia ale wytrwali go zdobywają i są
szczęśliwi..pozdrawiam serdecznie.
Wspaniały ten Twój Giewont.Wielokrotnie patrzałem mu w
oczy zawsze poważny,może trochę groźny.Lecz zawsze
zachwyca jak Twój wiersz o nim.Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za odwiedziny i komentarze, pozdrawiam:))
++:))
Ciekawa Giewontowa refleksja
niech tak stoi bo jest podziwiany zdobywany i cieszy
oko swym majestatem :-)
pozdrawiam
Nie byłam nigdy nad Giewontem. Miłego:-)