Giovanni Paolo II

Wiersz zajął 1 miejsce w konkursie "Świętymi bądźcie"

Dzwony biją mężnie głosząc Wojtyle,
że skończył się czas w szkolnej ławce.
Jest chwila by odwiedzić świątynię,
jest moment by z przyjaciółmi puścić latawce.

Czyta i głosi Boże Słowo.
Papież Polak Rzeczpospolito!
Co dzień odkrywa Ojca na nowo.
Naśladujmy czyny Santo Subito*!

Mówiąc, zamieniał serc naszych kamień,
w głęboką wiarę i miłość.
Któż, jak on Chrześcijanie?
Radio wieczny sen ogłosiło…

Świat spływa w łzach i smutku,
gdy śmierć zabiera jedną z dusz
Płaczę po cichutku,
z nami nie ma go już.

autor

Natalia Kieda

Napisany: 2014-11-07 Dodano: 2015-02-04 16:23:03

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 5

Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie