Gitara u stóp

Coś brzdęknęło w korytarzach uszu
I zwabiło ludzi zgraję
- Ktoś gdzieś struną dźwięczną ruszył...
Kto siedział przy murze do oklasuów wstaje
To zwykłe miejsce od dziś nazywa się rajem

Tak, przepięknie grało, powiadam
Podbiegam bliżej śmiale
Pod plac śpiewów i dzwięków, które ktoś wnet nada
Widze tam osobę budzącą wszelkie żale
Zrozumiałem jak bardzo życia nie chwalę

Człowiek ten rąk nie miał lecz nie zbywalne chęci
- Stopy okręcały się wokół strun gitarowich
Nie muszą być ludzie zdrowi i młodzi
Nie muszą być ludzie szlachetnie poczęci
Nie muszą mieć zamożnych rodzin
Ni handlowych łodzi

Wojciech B.. Kocham Cię przyjacielu.. ;) Lecz nie bardziej niż Kochanego mojego Aniołka.. ;]

autor

ashly

Napisany: 2006-12-26 Dodano: 2006-12-26 09:06:00

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie