gładka Nie-pamięć
Nie żałuje się
przegranych lat,
złej rundy kart,
niepowodzenia byle jakiego;
Nie maluje się
tamtych smutków
czy błagającego spojrzenia..
W potoku są ich tysiące
ba,jest ich bez liku,
szeleszczący nurt sumienia,
pręki życia strumień
gna
Te tysiące,każda garstka,
gładka,obła
już nie kłuje..
i choć chciałabym
to nie żałuje
ból
ulotny
nie namaluje...
autor
pawian
Dodano: 2005-07-27 16:57:35
Ten wiersz przeczytano 763 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Super.