Globetrotter

Kim jesteś globetrotterze marny,
Kosmopolito zatwardziały ?
Gdzie naród Twój i ziemia Twoja ?
Gdzie wiara w coś, gdzie ideały ?

Dlaczego - kiedy twoje myśli
Do lat młodości powracają
Wilgotnym wzrokiem patrzysz w lustro
Choć łzy Twe duszy już nie mają ?.

Nie ma radości w Twoim śmiechu
A wierszem mówisz od przypadku.
Młodości nie popełniasz grzechów,
Życie jest grą a nie zagadką.

Tak zawieszony w wiecznej próżni
Wędrujesz firmamentem losu.
Jutro od Wczoraj się nie różni,
Nie musisz słuchać serca głosu.

I tylko jedna myśl Cię nęka:
Czy warto było chcieć wszystkiego ?
Jaka by była losu ręka
W zaciszu czegoś już znanego ?

autor

grobut

Dodano: 2006-11-13 18:15:58

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie