Głód

Niechaj słowa płyną...

Myśli moje błądzą gdzieś w zaświatach
Pustką wypełnia się umysł zagubiony
Serce pokrętne wciąż mi figle płata
Wszystko, bo chciałbym pisać farmazony

Bzdury chociażby, byle oko czyjeś
Na chwilę stając, wczytać się zechciało
Żeby ktoś czasem myśli me zawiłe
Wpuścił w swój umysł, ten zaś krzyknął "Mało!"

Pokrętność myśli wnętrze me ogrzewa
W skrytości serce, widać jak na tacy
W papieru kartkę duszę swą przelewam
Słowa są jak najbliżsi - rodacy

Niech wszyscy widzą, tak jak w dzień na niebie
Co w mojej głowie gra na myśli strunach
Że w każdym słowie daję pełnię siebie
A z moich treści świeci prawdy łuna

... górą i doliną.

autor

Ress

Napisany: 2007-06-26 Dodano: 2007-06-26 17:09:16

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie