Głód

Lepiej nie uciekać w ramiona ciszy... czasem bardzo
trudno z nich wrócić...

Wiersz bardzo ciekawy.

wyznaniowy - smak herbaciany wysmienity - a ja pasaowy
- konkretnie dobry - pozdro

Ucieczka w ramiona ciszy...nie za wszelka
cene...pozdrawiam

"są umysłu ochoty
na śmierć w herbacie" podoba mi się to w
herbacie..+pozdrawiam

czasem nie mogę się nadziwić, jak Autorzy nie mogą
wpaść na proste rzeczy, no ale z boku wiele rzeczy
widać inaczej; zrób prosty eksperyment: wykreśl
pierwszy, czwarty i ostatni wers, a przed śniadaniem
wykreśl "swoje"; i mamy przepiękny wiersz:):):)
skreślenia są dla autora tym, czym uderzenia dłuta dla
rzeźbiarza: usuwają zbędny materiał; kropka
niepotrzebna; serdecznie pozdrawiam:)

przepraszam,ale ten twój wiersz jest dla mnie zagadką
...jakieś nie znane mi pragnienia...

Jakkolwiek chciałabym pomóc Twojego "głodu" nie
pokonam - jednak Ty możesz to zrobić, bo przecież
wiosnę już czuć za oknem a to czas odrodzenia.
Poruszający wiersz.

Wiersz osobisty. Pięć minut do zakończenia godziny.
Nawet tabletki takie jak acodin mogą być powodem
cierpienia i głodu. Trzeba walczyć.