Głód
Wszędzie jest ich bardzo wielu.
chodzą powoli, bez celu,
Smutne mają wciąż spojrzenia,
czując gorycz niespełnienia.
Lecz z jakiego to powodu?
Smutek ich wynika z głodu.
Głód ich męczy i dołuje,
serce boli, gdzieś tam kłuje.
Głód przygnębia i zabija.
Dni mijają, on nie mija.
Nie pozwala żyć w radości,
ten najgorszy - głód miłości.
autor
Marek Żak
Dodano: 2019-07-09 20:30:24
Ten wiersz przeczytano 713 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Tak, pisałem o tym wiele razy. M
Bo miłość jest najważniejsza :)
Pozdrawiam ciepło Marku :)
Boże jakie to prawdziwe a tak niedocenione
- głód miłości... największe pragnienie ze wszystkich
- ładnie i zgrabnie w puencie
Jak zegarki bez trybików. ;-)
cieszę się, że nie odczułem takiego głodu. wiersz z
duszą. :):)
Dzięki za wizyty i miłe uwagi. Prawda to moje hobby,
bo tylko prawda poraża. Pozdrawiam. Marek
ja ciągle jestem syty... i szczęśliwy ... wiersz taki
prawdziwy...
prawdziwie
Pozdrawiam
dobrze, że wyjaśniło się na końcu o jaki głód chodzi
Trafny dobry...Pozdrawiam
cała prawda Pozdrawiam :))
Dziś spełnienie w miłości to w prwnym sensie jak
wygrana w lotto...
Pozdrawiam :)
Tak. Pozdrawiam-:)
prosto i na temat