Głód

Zżera mnie miłość -
- niepodzielna
Od środka niknę -
- każda komórka mojej skóry promienieje żywym światłem
W korytarzach myśli pochłania mnie od środka
Cichy płomień pali czas jak strumień wydobywający się z Twoich strun głosowych
Dzień w dzień czuję radość topnienia
Rozlewam się
Gdzie znajduje się podłoże poczucia stabilności?
Szukam go bezskutecznie i bez skrupułów
Rozmijam się ze sobą wiedząc że wszystko jest po coś - po co?
Upoluj mnie - nie masz pojęcia jak bardzo zgłodniałam

I utul mnie

Z cyklu "Latawiec"

autor

K_a

Napisany: 2021-01-28 Dodano: 2021-01-28 12:19:29

Ten wiersz przeczytano 1468 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie