głosy
zgubiłam gdzieś na drodze
krętej i wyboistej
bukiet z miłości szczęścia
i myśli jak łza czystej
stoję gdzieś na rozdrożu
wiatry targają włosy
huczą w tej smutnej pustce
niosąc sumienia głosy
autor
Jolcia
Dodano: 2007-05-28 11:00:10
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wiele zalu i smutku ukazałas w tym wierszu ...
niech słonce zagości)))
Życie to często droga wyboista i nie prosta do
przejścia.Gdy stajemy na rozdrożu trudno podjąć
decyzję, którą drogę wybrać. Wiersz ładnie napisany,
oddaje uczucia, które masz teraz w sercu.
... zgubione szczęście... rozdroże życia... -nie
potrzeba wielu słów by przekazać smutek który Cię
trapi. Bardzo mi "leży" ten nastrój bo też czuję soe
okropnie.
życiowy temat, często targa coś człowieka, wierzę, że
drogę słuszną dojrzysz, zrób to szybko i nie zwlekaj.