Głucha

Bardzo mi się podoba ten wiersz, jest taki inny i w
formie i w treści, ciekawy.

Kolejny raz mile mnie zaskoczyłaś :) podoba mi się
oczywiście.

Podziwiam treść i formę, wyszło dobrze. Brawo.
Pozdrawiam.

Bardzo genialnie splecione utwory klasyczne. Mam
nadzieję, że Mickiewicz się w grobie nie przewraca, bo
wyszło Ci to super.

wiersz bardzo dobry. dla mnie utwory do których
następuje odwołanie to "Romantyczność" A.Mickiewicza.
i "Rozdzióbią nas kruki i wrony" S.Żeromskiego. w obu
przypadkach tak jak i w twoim wierszu nie śmierć ich
istotą a jej postrzeganie, daletego właśnie tak sobie
zinterpretowałem. I jest to postrzeganie bardzo różne,
od wyidealizowanej wręcz mistycznej wizji do
brutalnego naturalizmu. Narrator w tym wierszu chce
znaleźć się gdzieś pomiędzy... takie są moje odczucia
;) - pozdrawiam, gratuluje pomysłu i dziękuje za
wciągnięcie w gre, (choc moze zagrałem w troche inną?
:D)

bardzo dobry wiersz, czytałam z zaciekawieniem,
PRAWDZIWE

Ten klimat jest nie smutny, ale głęboko tragiczny. Za
to wiersz ze świetną metaforą dobą logiką i celną
pointą :)

przesłaniem jakby przeznaczenie i myśl ze każdy już ma
swoje miejsce Wiersz w intencji subiektywny
nakreślania kierunku istocie,która błądzi Wiersz daje
refleksje, żeby iść utartym szlakiem ale czy posłucha
nawet jak nie głucha Na tak Pozdrawiam:)

Wiersz ma głęboko ukrytą treść. Dla mnie to płacz
nieszczęsliwej dziewczyny gnębionej i poniżanej przez
własnego ojca przez ćwierć wieku.

:):):)

Fajna budowa wiersza i poprowadzony temat.

Gabryniu, widzę coś nowego :). Sprytnie, fajnie.
pozdrawiam ciepło :) +