Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

głucha

zanurzę się w głębi dzieciństwa
z lamp puszczając złudzenia
rozciągnę motłochem
pęknę zdechnę spłonę

usta zasztyletuję
wraz z żalem
i niczym będę dalej

autor

Mephala

Dodano: 2013-07-31 02:09:18
Ten wiersz przeczytano 1016 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

saba saba

Bardzo wymowny wiersz.Pozdrawiam.

ZOLEANDER ZOLEANDER

Wymowny... Kłaniam się :))

PanMiś PanMiś

Przygnębiający wiersz, ale wymowny.Dziękuję za
pozdrowienia i również pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

właśnie to /niczym/ jest dla mnie najwymowniejsze i
najsmutniejsze, to coś dużo gorszego od /nikim/;
dobra, intrygująca miniatura; pozdrawiam

nea nea

dobrze że niczym
a nie że nie nikim
człowiek nie jest rzeczą w:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »