Głucha melodia.

Adamowi.

Taniec straceńców,
-przecież to już było.
w książce, poemacie,
balladzie,
nawet filmie.
a ja tańczę wciąż
choć muzyka już dawno
przestała istnień.

tańczę w ramionach zatracenia.
wtulając się w nie
jak w najlepszego kochanka
najsłodszą czekolade,
najmilszego pluszaka.

całuję jak tego
dla którego serce
bije, wali i wyskakuje z piersi.
żyję nim
i w nim,
przez nie
i dla niego.

żeby czuć że brak celu
będzie celem
mojego życia
tańczę w ramionach zatracenia.

autor

Immoral.

Dodano: 2008-01-24 22:27:14

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie