głuche pomruki

Dlaczego rezygnować? Tyle nieba mamy ponad nami. Raoul Follerau

koła ruchem zębów
przesuwają chmury po niebie
które niebieści się błyskiem
żarówek wkręconych w słońce

mechanizmy skrzypią
gałęziami starych drzew
czas naoliwić turbiny
sprężyny ludzkich odruchów

wychodzę z ogrodu zbudzona
- wiatr otworzył okno
głuche pomruki w nocy
- to tylko pustka rozprzestrzenia się

autor

Wiśni@

Dodano: 2006-09-19 09:03:37

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie