Gluchy krzyk ( cz. II )
........... :( ............
jest we mnie taki jeden krzyk
co pali niemilosiernie od srodka
jest jego czescia mroczny kat
co uklada moja wiecznosc
jest taki jeden gluchy krzyk
co wiecznie mrozi zmysla
jest tez i taki co czaruje
slowem dzikoscia ksiezyca
co sprawia ze odchodze
by powstac... moze... w zgliszczach
jest we mnie taki mocny krzyk
co jeczy i dlawi w krtani
jest rowniez i taki co meczy
co zabija, ... sen zolnierzowi skraca
jest we mnie taki bol
bo krzykiem juz nie jestes
wszczepiony chwale w bolu mym
by byc i razem skonac
Nbg; 08 VIII 2007 godz; prozaiczna
autor
Delfina :o)
Dodano: 2007-08-13 00:26:41
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
"a serce pomalować na czarno, by nikt w nim blizn nie
zobaczył"
Dziwne, bo choć to wiersz biały i o żadnym rymowaniu
mowy nie ma, to jednak zdaża się, że ma swoją
melodyjność...
Ból i krzyk rozpaczy wyrywa się z Twojego serca. Az
dusza czytelnika zamiera..