gniazdo
forma: dekrescent
wszystkie drogi prowadzą pod mój dach
kochany
tu szczęście zaklęte pomiędzy ścianami
w krąg miłość skrzy się i magicznie
snuje
bezpieczny kokon spowija czule
i choć wciąż wabi i nęci świat
raj to mojego domu kształt
szepty zaklęte w kątach
idylla na fotkach
kawy aromat
i oczu blask
to kocham
cenię
mam
autor
fatamorgana7
Dodano: 2020-02-08 16:30:48
Ten wiersz przeczytano 3459 razy
Oddanych głosów: 103
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (108)
zapis inny czyta się lekko - treściwie ciekawie miękko
bo pozytywnie...
Dziękuję Angel.
Pozdrawiam serdecznie :)
Optymizm jest bardzo ważny, to dzięki niemu uśmiech na
twarzy jest nawet w kryzysie :) Pozdrawiam Serdecznie
+++
Dziękuję Tomaszu za pochwałę.
Pozdrawiam :)
W formie i treści, fantastico:)
Mily, Najko, serdeczności ślę :)
...i takie gniazdo jest najważniejsze...ja o takiej
formie wiersza to nawet nie marzę...pozdrawiam
Małgosiu.
Nieznana mi forma.
Treść praktykuję :)
Pozdrawiam Małgosiu :)
Nieznana mi forma.
Treść praktykuję :)
Pozdrawiam Małgosiu :)
Waldku, Aniu, pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję za odwiedziny :)
Brawo! Próbowałam kiedyś tej formy wiersza, ale jakoś
nic mi z tego nie wychodziło
pięknie ...tak dom też mam ...pozdrawiam serdecznie
...
Grzesiu, pewnie by się nie zmieścił ;)
Pozdrawiam :)
Gosiu wyobraź sobie gdyby tutaj na Beju mieściły się
np: siedemnastozgłoskowce a nawet większe, jakie pole
do popisu miałby właśnie dekrescent.
Chodzi mi o treść.
Pozdrawiam Gosiu, dom to bastion nie do zdobycia.
Nureczko, łap buziaki :*)