GNIOT PIERWSZY

Dla gniotofilów;):)

Promienie słońca bite o księżyc nieskończonością rytmów upalnych..

Promienie gwiazd w pyle barw rozsianych oceanami galaktyk niepomierzonych słownikowo..

I ziemia kropka - Serce jeszcze bijące lwim błękitem ..

Nieskończoność rytmów z kolorem w tańcu mieszające szczęście z mądrością i sprytem..

I Jedność wszystkich kolorów poza czasem w przestworzach dymiących indyjskim śpiewem syren o słonich manierach..

I ja na tej kropce jakby nie kropka już i czasem sam się pytam gdy patrzę w me lustro jakby nie moje ..

Czy ja mam już depresje , coś grubszego czy może paranoje..

Wdech i troska o wszechrzecz napełnia spokojem ..

Czujesz wspólne brzmienie każdego serca w ciszy jakby matce hałasu..

I już wiesz że nici łączą każde istnienie a kto je zrywa jest chłonięty nicością przy której Tartar jest jak szkółka niedzielna Baptystów..

Nicość ...

Kim w niej jestem ?

A kim jestem poza nią?

Synteza .. Czy stworzy harmonię tak umiłowaną przez bogów a ludziom tak jeszcze odległą?

I jak to w tej harmoni się parzy kawę .. ? Smakuje kawą..?


Kim ja..?

Jestem wszystkim i niczym jak każdym i nikim ..

I tak teraz jestem kaczorem jakby.. po chwili jakby Myszką Miki;):):)

KANZEON SANGHA POLSKA ONE HURT ONE PLANET

autor

Hermes33

Napisany: 2014-12-22 Dodano: 2014-12-22 01:20:35

Ten wiersz przeczytano 2878 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie