Godło
Biała sylwetka orła na polu czerwonym,
ze złotymi szponami, dziób zwrócony w
prawo.
Nie zabrakło na głowie dostojnej korony.
Symbol ten już od wieków dumą nas
napawa.
Kiedyś Lech na postoju ujrzał orła
postać
w gnieździe na dużym drzewie – było to o
zmierzchu.
Na tle czerwieni nieba ptak skrzydła
rozpostarł,
białe jak kwiaty gryki, bał się, lecz nie
pierzchnął.
Książę był pod wrażeniem i osiadł w tym
miejscu.
Gród obronny założył i otoczył wałem,
a z szacunku dla orła w herbie go
umieścił.
Znak ten ozdobił tarczę oraz w środku
pałac.
Wiatr dziejów drapieżnika obwiał i
zakurzył,
raz nałożył koronę, to znowu odebrał.
Ale przetrwał z honorem zawieruchy,
burze,
słońce jemu świeciło lub lało jak z
cebra.
Przez stulecia historii nas nie
odstępuje,
będąc symbolem Polski i państwowym
godłem.
Gdy odwiedzisz świątynię, skieruj głowę w
górę,
niech do nieba popłyną za ojczyznę
modły.
Sławomir.Sad
Komentarze (148)
Sławomirze, tak mówi legenda i nasza historia
wszystko, co w wierszu jest piękne i takie nasze
polskie:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Piękny, ciepły, doniosły wiersz.
"...niech do nieba popłyną za ojczyznę modły...".
Dobranoc Sławku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję!!
Bardzo pięknie opisano kawałek naszej
historii.Pozdrawiam :)
witam dziękuję ...
:))
Spieszę z podziękowaniem Sławku Pozdrawiam Serdecznie
Niech popłyną dzięki niech popłyną modły żeby nigdy
nie wrócił czas niewoli...podły...piękny
wiersz...pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz o naszym narodowym godle.
Pozdrawiam. Miłego weekendu :)
I tutaj zaglądam w kolejnym wcieleniu, a przyjdę w
kolejnych, bo warto, hehe ! Również pozdrawiam życząc
miłej soboty :-)
Niesamowicie napisałeś o godle.Kiedyś dla dzieci
pisałam o symbolach narodowych, no ale Twój wiersz
jest super.
ode mnie ogromny plus - pozdrawiam :)
Dobrego dnia Sławku:)))
wiersz z przesłaniem, pięknie o naszym godle
narodowym,,pozdrawiam:)
Sławku pięknie o godle i historii
Witaj,
zwróciły moją uwagę dwa ostatnie wersy;
tylko to nam pozostało...
Z pozdrowieniami.