godziny

jak wiatr uciekają mi przez palce
stają się jak czas nie do przeczekania
tylko we śnie staję po drugiej stronie
jak gdybym za lustrem w puchu odpoczywał
wiatr cicho szeleści w różowych liściach drzew
i lekko gładzi błękit twojego ciała
ostatnie życzenie-umrzeć przed wschodem
purpurowy deszcz nad ranem otula twoje usta
cisza naszej rozmowy ginie gdy słońce wstaje
upadamy coraz bliżej bezbarwnego dnia
dłonie błądzą po omacku za sobą stęsknione
twoja twarz rozpływa się w porannym chłodzie
a ja staję zdziwiony przed rozbitym lustrem
i z malutkich kawałków układam jego drugą stronę

autor

hourihan

Dodano: 2009-02-16 16:14:24

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie