Gołąbek

Przyleciał gołąbek, na parapet usiadł,
Główkę swą przekrzywił patrząc w moją stronę.
I zrobił to, czego zrobić już nie musiał,
Nawalił mi kupę na świeżo czyszczone.

Ledwo, co skończyłem zmywać okien ramy,
Nerwy jak postronki po poprzednich rwały.
A tu już kolejne zjawiły się plamy,
Dowód, że gołębie w gości przyleciały.

Jestem przyjacielsko nawet nastawiony,
Uwielbiam przyrodę w jej cudu naturze.
Ale mieć przybytek kupami zdobiony,
Tego już nie zdzierżę , tym się mocno wkurzę.

Pogonię te ptactwo, symbol od pokoju,
Nawet, gdy urodę spisują poeci.
Niechaj mi oszczędzą już zapachy gnoju,
I balkonu także kupa nie zaśmieci.

Odpoczywać pragnę w sterylnej czystości,
Oddychać powietrzem smakującym w gębie.
Nie wchłaniać śmierdzące ptasie nieczystości,
Jakimi nas raczą urocze gołębie.

Przyleciał znów ptaszek...pogoniłem drania,
Poeta też człowiek odpoczywać musi.
Niech mu wizji nigdy piękno nie zasłania,
Które odchodami płuca ciągle dusi.

autor

Grand

Dodano: 2012-05-13 10:51:17

Ten wiersz przeczytano 1591 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie