Gołębie

rozgrzany słońcem betonowy sektor
grupki ludzi spacerujących bez celu
centralnie strzelista marmurowa iglica
w jej cieniu wartownik pod brezentowym daszkiem

oświetlone południowym blaskiem mauzoleum wodza
zastygłe spojrzenia kamiennych herosów
czujnie lustrują idących przechodniów
cierpliwie pilnując kryształowego snu o potędze

szczupli mężczyźni ze straży obywatelskiej
energicznie podążają ku Wielkiej Hali Ludowej
ich czarne koszule znikają nieuchronnie
wśród wysokich granitowych kolumn

z portretu na Bramie Niebiańskiego Spokoju
bacznie spoglądają na stojących ludzi
łagodne oczy przewodniczącego Mao
jakby strzegąc przejścia do Zakazanego Miasta

i kiedy przed laty z tego placu wzleciało
wprost do nieba prawie trzy tysiące gołębi
to ten jeden ten najmniejszy
miał skrzydła w kolorze twoich włosów

Annie

autor

DWC.

Napisany: 2018-03-04 Dodano: 2018-03-04 20:15:53

Ten wiersz przeczytano 1204 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie