Gołębie
Przybyły dwa gołębie,
nad potokiem usiadły,
łaknące mocno wody
kąpią się dla ochłody.
Iście rajski obrazek,
gruchających turkawek.
Gdy gruchają wesoło,
patrzą czujnie wokoło.
Synogarlice siwe,
małe, a takie żywe.
Bije od nich miłość
oraz pokój i radość.
Widok rodzi zadumę...
Umysłem nie pojmuję,
że wśród ludzi nienawiść
i taka wielka zawiść.
Warszawa, 15 września 2019 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2019-11-09 11:38:56
Ten wiersz przeczytano 1352 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Gdybyśmy bardziej obserwowali zwierzątka to było by
mniej zawiści chamstwa i wszelkiego zła wśród
ludzi...cudowny pouczający wiersz...pozdrawiam
serdecznie.
no właśnie, dlaczego tak jest...egoistami jesteśmy i
tyle... pozdrawiam
Obserwując przyrodę mozna się wiele nauczyć...
Pozdrawiam
Nie pojmujesz? Bo ludziom jest ciągle za mało. Stąd
zazdrość, zawiść i gniew
Właśnie - wokół nas jest moc nienawiści i podłości.
Pozdrawiam serdecznie, miłego i udanego weekendu:)
Daleko nie trzeba szukac wystarczy na beju poczytac
niektore komentarze...............
Niestety, to prawda.
Pozdrawiam:)
Zadumałam się nad puentą. Mam tak samo.
Pozdrawiam serdecznie :)