Golgota serc
ukrzyżowany
pędem codzienności
oziębłością serc
twardych jak skała sumień...
wznosisz swe oczy ku niebu
ponad Golgotą
codziennego krzyżowania
słowami i czynem bez słów
ukochany przez Ojca
co jesteś Panem wrzechrzeczy
jak błyskawicą co rozdziera niebo
grzmisz w duszy swym miłosierdziem
jesteś
całkowitym przeciwieństwem ciemności
usytułowanej na kontinuum przemijania
rozpacz konania- moje odkupienie...
przepraszam że dorzucam Ci cierpień
jednego gwoździa więcej
do męki
że jako człowiek, jestem zawodna
gdy patrzę na owoc twej męki
rozumiem-
dotarłeś na Golgotę serc
krople Twojej krwi
jak ziarno
kiełkują w mojej duszy
z nadzieją że wyrośnie z nich piękno
cisza krzyczy
przemawiasz ciszą do mnie
przenikasz
zmywasz obojętność
Golgota serc
Twoja
moja
nasza wspólna
uczy
pokazuje
daje siłę
do miłości tak dobrej jak chleb...
lasthope
Komentarze (6)
Wiesz o czym piszesz:)
z przyjemnością przeczytałam:)
bardzo ciekawe pozdrawiam
interesujące spojrzenie, warto się było tu zatrzymać
Bóg jak dobry Ojciec wybaczy nam nasze przewinienia On
zna naszą grzeszną naturę Pozdrawiam:))
Człowiek zawsze będzie grzeszny, nieważne, jakby się
starał, ale Bóg zawsze wybacza.