Golgoty które przesłaniają...

Szatynko, na tzw. "pouczyciela" nie mam predyspozycji
:)
Dzięki

Super mini; zmusza do refleksji, lepsza od
rekolekcyjnego pouczania:)

Dziewczynki, dziękowności dla Was :)

Fantastyczny wiersz Eluś :)

Nie widzi ani mrówek ani świata ponad czubkiem swojego
nosa. Niestety

Canna, Danusia, bardzo Wam dziękuję za zajrzenie,
czytanie, zinterpretowanie.
Serdeczności.:)

Brawo Elu... doskonale oddlas ludzi samolubnych,
skoncentrowanych tylko i wylacznie na sobie... a
reszta niech sobie taszcze te swoje krzyze, moj i tak
jest naciezszy, bo ja cierpiej mocniej, glebiej itd,
itd. jak znam zycie, tacy ludzie jesli juz zapytaja
jak sie masz, to i tak nie dadza nawet sekundy na
odpowiedziec bo pierwsi odpowiedza, ze maja sie
znacznie gorzej... ech... Wiersz bardzo dobry, krotko
ale z ogromnym ladunkiem emocji i prawdy o ...
ludziach. Moc serdecznosci Elu.

Pomimo własnej golgoty trzeba dostrzegać innych i ich
problemy :)
Pozdrawiam serdecznie :)

W każdym razie wielu, Chacharku.
Pozdrawiam

wszyscy nosimy własną golgotę życie innych zostawiając
na potem

Dziękuję za Wasze komentarze.

Old-boy - właściwie każda interpretacja jest słuszna,
bo staram się nie forsować w tekstach jedynie
słusznych prawd i każdy ma prawo do spojrzenia
własnym okiem, z własnej perspektywy. Musielibyśmy być
pokoleniem identycznych, by jednakowo wszystko
postrzegać.

Pozdrowienia dla wszystkich czytających i
komentujących.

Sądzę, że przewodnią ideą tego
wiersza jest ukazanie, że często
Golgota /chociaż nie jest górą/
stanowi przeszkodę nie do przej-
ścia przez życiowych "wielkich"
męczenników,którzy nie
dostrzegają tego, że tak często
ci "mali" są w stanie pokonywać
szczyty.
Oczywiście wynika to wyłącznie
z mojej wyobraźni, a wiersz jest
wielowątkowy i w moim odczuciu
bardzo dobry.
Miłego dnia Gruszelko:}

Każdy ma swoja Golgotę...bardzo mi się podoba:)
pozdrawiam:)

Każdy ma jakąś swą osobistą Golgotę.

dobre, prawdziwe niestety....
pozdrawiam;)