Gonitwa

Nawet w życiu odbywa się taka właśnie gonitwa, za wszystkim i za niczym.

Pędzą po niebie stalowe chmury, wiatr gna je szalonym podmuchem,
Chcą chwilę jeszcze pozostać widoczne, on zgarnia je szybkim ruchem.

Jedne próbują pozostać w cieniu, mgliście bladego księżyca,
Inne, skruszone, srogością wiatru, posłusznie spuszczają swe lica,

Małe są sprytne, chowają się szybko, lecz jeszcze szybciej znikają,
Duże powolne, ciężkie, ospałe, i tak się łatwo nie się dają,

I taka zabawa trwa teraz na górze, gdy wzrok podniesiesz ospały,
Spójrz na ich wyścig, pospieszne ruchy, czy ci coś przypomniały?

W Wawie teraz strasznie wieje, stąd ten wiersz:-)

autor

Mariusz Młotkowski

Napisany: 2007-01-18 Dodano: 2007-01-18 19:09:22

Ten wiersz przeczytano 1000 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie