A w górach już jesień

Właśnie wróciłam z gór i wszędzie błoto, błoto,
błoto... więc z przyjemnością wgryzłam się w Twój
wiersz, by delektować się smakiem słodkiej jesieni:)

no cóż mogę powiedzieć ..zauroczyłaś mnie tym opisem..

Wróciłam na Bej po krótkiej przerwie i odwiedzam moich
ulubionych poetow i właśnie do Ciebie wpadłam na
chwilkę . Ukoiłam duszę pięknem Twojego wiersza..
Pozdrawiam..

Piękny, uwielbia jak ktoś dostrzega piękno przyrody...
z serca dziękuję i sercem pozdrawiam :)

U mnie jest właśnie tak jak opisujesz piękną złota
jesień....lubię te porę roku skłania do refleksji i
chwili zadumy....pozdrawiam.

Piękna jest jesień w górach, pięknie ją opisujesz...
bardzo mi się podoba!

Na teraz śnieg przykrył złotawe liście buku :-)

I tylko tytuł chyba nie bardzo prawdziwy, a wiersz
urodziwy, zaś w górach w każdej chwili chyba może
zawitać zima. No ale to tylko moja wyobraźnia, nie
byłam o tej porze roku w górach, tylko wydaje mi się,
że w górach zawsze chłodniej niż na dole.
Wracając do twojego opisu - kolorowe wersy o jesieni w
górskiej przestrzeni nie mogą się nie podobać.

"i nawet pierwsze przymrozki nie zrobiły wielkich
strat" tylko posrebrzyły na chwilę :-) pięknie
Eurydyko :-)

witaj, nieopisana jesień o niej można by
pisać i pisać i nigdy nie zabraknie wątku.
twój opis jest jednym z takich. pięknie.
pozdrawiam.

Ladny wiersz...Tytul, przypomnial mi piosenke..."...a
w górach już jesień,
królestwo niczyje, a w górach już jesień,
i kruche motyle
..." :)

w sumie to też jesteś cześcia gór które poznałem i
pokochałem jak swoje...a jeśien w nich jest przepiękna

Przyjemny i malowniczy opis. Można w nim dostrzec
wszystkie piękne walory tej kolorowej pory roku.
Pozdrawiam:)

Jak widać i jesień potrafi być piękna jak na
załączonym obrazku:)

...i białe motyle" które naprawdę widziałam przez
chwilę. Całą chmurę tych motyli i ciągle nie wiem co
to było złudzenie czy naprawdę motyle.