Gorejące promienie
Wyrzucę kalendarze
niech nie liczą lat
w próżni zawieszonych
Zima goni jesień
a lato wiośnie depcze po piętach
po deszczu jest słońce
tylko w lustrze łzy błyszczą
tysiącem iskierek
ale gdy obdarzysz mnie myślą
mówią jestem przy tobie
autor
Xenia1
Dodano: 2016-10-16 21:44:55
Ten wiersz przeczytano 1016 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
masz rację Xeniu, wyrzuć kalendarze...nie patrz w
kalendarze, jak ja...."miej serce i patrzaj w serce"
Ja za Haliną
Masz rację...po co nam kalendarze...czujmy się jeszcze
młode...pozdrawiam serdecznie
Piekna liryka, wiersza i teskna.:)
Pozdrawiam serdecznie.Dobranoc.