Górska bezsenność

Zaśnij chochole stojący na zboczu,
Opieram się ciszą o ciebie.
I szumny potoku co spływasz ochoczo…
Szum ciszej pod pełnym gwiazd niebem.

Owieczki już dawno sturlały się z hali,
Jak kłębki puszyste, beczące.
Tu za dnia, w spiekocie górale śpiewali,
Lecz teraz już skryło się słońce.

Więc zaśnij chochole i daj mi schronienie!
I pozwól psu dzielnie stróżować.
Wszak Giewont też zasnął odwiecznym zmęczeniem,
Więc śpijmy, ze snem czas obcować.

Zasnęły już góry znużone zielenią,
Zaprasza czerń senna na stoki.
Gdzieniegdzie światełka leniwie się mienią.
Do jutra cud skryte widoki.

Czubeczkiem już góra dotyka księżyca,
I mruczy:,,Hej stary! Zgaś no się!!’’
A ja wraz z chochołem się nocą zachwycam,
Bo ciemność i mrok mamy w nosie.

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-07-07 01:13:34

Ten wiersz przeczytano 873 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie