gość

zamknęłam drzwi na cztery słowa
bo skrzypieć dla mnie nie chciały
zgasiłam gwiazdy w ciemności się schowam
a to przed gościem niespodziewanym

pytałam fusy bo w szklance mieszkały
o mały smutek gdy przybył taksówką
z łyżką skłócone zachichotały
że raczej na krótko

tak ze mną gości jesień już drugą
dwa drzewa pod oknem zasadził
i nigdy nie jest nam razem nudno
on nigdy mnie jeden nie zdradzi

autor

monia789

Dodano: 2005-12-11 10:52:31

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie