GOŚĆ

uschnięte źrenice
minionego dnia
jak z erebu głębin
piskiem przemijania
skowytem łez
zepchnięte w przepaść
urny wspomnień

łkająca z głodu dusza
żebrze z łaknienia
spijając ostatnie krople
z papilarnych linii słów

puka
słyszysz

życie poszarpane
lustrem pokrzywionym
tępy nóż

puka
słyszysz
otwórz

...otwórz i podaj jej chociaż szklankę wody,jeśli nie chcesz jej wpuścić...

autor

beti027

Napisany: 2006-11-29 Dodano: 2006-11-29 11:22:52

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie