Gość w dom...
każdemu miejscu przy stole
Nader rzadko piszę standardową poezję
liryczną. Ta twórczość ma u mnie chyba
charakter napadowy.
Po raz pierwszy zacząłem profesjonalnie
(zgodnie ze współczesną Ars poetica) pisać,
kiedy ukończyłem trzydziestkę, a w kraju
szalała wtedy zima stanu wojennego. Po raz
drugi i jak na razie ostatni, tuż przed
ukończeniem wieku Abrahama.
Za kilka lat kończę 70, a zatem może
przyjdzie czas na kolejny napad?! Tymczasem
zaproście mnie do stołu:
wizyta
przyjdzie do ciebie spuść wszystkie psy
będą się łasić
od progu
zdawkowe słowa przemieni w wino
wytworne klejnoty
w najczulsze spojrzenia
gdy drzwi mu otworzysz
zaproś obojętnie
może herbaty powiesz nie zdejmuj butów
posiedzi chwilę
wypuści z rękawa obłoczek motyli
bukietem konwalii
wystrzeli prosto spod serca
wskażesz mu drzwi
ulewę za oknem
ranne pantofle
poczekaj cierpliwie
pisze
wszelkim gościnnym progom
Art Klater
Komentarze (36)
Ja też tak przyjmuję gości i tak samo niechętnie, miło
lecz z dystansem. Pięknie i pozdrawiam.
Takie napady są wskazane:))
Fajny ten gość z obłoczkiem motyli
i zapachem konwalii,też lubię takie klimaty...
Te ranne pantofle też są dość wymowne, cóż dodać?
Po prostu uroczo:)
Serdeczności przesyłam:))
Gość w dom Bóg w dom świetny napad proszę częściej
Pozdrawiam:)))
Stanowczo lubie te Twoje napady, Klaterku. :)
Wygląda na to, że poeta zawitał w czyjeś progi. Miła
wizyta. Pozdrawiam.
/charakter napadowy/ :)) niech cię napada częściej,
podoba się ta wizyta poety-cka:) pozdrawiam