Gościna u zmarłego
Groby to domy,
które jak śmierć są pewne.
Dziś - kiedy nasza pamięć sięga naszych
bliskich pochłoniętych niczym gwiazdy na
niebie jesteśmy zaproszeni przed wrota ich
domu...
Kładziemy kwiaty, na powitanie,
palimy też znicze pokoju,
usta wymawiają słowa modlitwy przepełnione
nadzieją, że dusza zazna wiecznego spokoju
- to rozgoszczenie.
Milczymy- rozmowe prowadząc w myślach.
Amen - żegnamy się z duszyczką,
oddalamy się zerkając na pomnikowe drzwi, w
uśmiechu trwawszy...
Każdy z nas,
gdy przyjmie zaproszenie
jest szczęśliwy,
bo jak za dawnych czasów
może "poplotkować" o rzeczywistości.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.