Gra

Zamykam oczy i gram
Gram swoje życie
Ze stu pozostało pięć otwartych bram
A ja do tych zamkniętych włamuje się skrycie

Przynajmniej w grze wygrywam
Bo to ja ustalam reguły tej gry
I choć życie własne przegrywam
To cieszą mnie te cudne sny

Lecz jak długo mogę grać?
Przecież ludzie potrzebują mego życia a nie komedii
Gram w grę która nazywa się zwariować
A od niej... tylko o krok od tragedii

autor

mon ania

Dodano: 2007-01-02 19:15:16

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie