Gra
Wiosna lato jesień zima
Siedzi smutna wciąż dziewczyna
Siedzi płacze i narzeka
Że jej życie w dal ucieka
Myśli sobie że jest głupia
Bo ją każdy wciąż porzuca
Szuka szczęścia w wielkim świecie
Lecz czy znajdzie tego nie wie
Coraz mniej już sił posiada
Na zwiedzanie tego świata
Niech się wreszcie skończy gra
Wymyślona przez ten świat
autor
niki0408
Dodano: 2013-05-23 19:01:43
Ten wiersz przeczytano 964 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Refleksyjny,melancholijny, ale wywołał uśmiech...może
dzięki tej rytmiczności...dziewczyna niech się
trzyma... Pozdrawiam.:)
Rzeczywiście rytmiczny wiersz, a życie ma w sobie dużo
z gry. Pozdrawiam
Przypomina mi wyliczankę, bardzo rytmicznie napisany.
Pozdrawiam :)
Wiosna, lato, jesień, zima,
a radości dziewczę ,, ni ma ,,.
Trzeba wstać, nie ma co szlochać,
aby życie, ludzi kochać!
Więcej optymizmu i wiary w siebie.
jak latka uciekają tak zycie
nie każdego trzyma się w:)
Życie ucieka czy chcemy tego czy nie,ciekawa forma
wiersza, ale pamiętaj, życie to nie gra, pozdrawiam.
uciekają życia dni a wraz z nimi szczęście, trzeba
chwytać każdy dzień mądrze spożytkować,
żeby później nie żałować, ładnie,
pozdrawiam
Ładnie napisane...a dziewczyna niech już siądzie i po
świecie niech nie błądzi:))
Dni uciekają a ramiona sił nie mają... Podoba mi się!
Pozdrawiam cieplutko :D